Recensie: De stilte van de witte stad - Eva García Sáenz de Urturi

Uitgeverij: AW Bruna

Aantal sterren: ✮✮✮✮✰

Dit boek past als thriller perfect in het genre wat ik altijd lees. Echter is dit toch een boek dat ik net weer anders vind.
Maar waarom net weer anders ? Er zijn meerdere aspecten die het boek mooi en ontroerend maken. Mooie opbouw, sterk geschreven, gewoon goed gedaan.

Wat voor mij zeker ook een pluspunt is, is dat het verhaal in de ik-vorm geschreven is. Dat vind ik prettig, je wordt dan nog verder in het verhaal getrokken. Het verhaal wordt rustig opgebouwd. Je leest over de eerdere gebeurtenissen van 20 jaar geleden en hoe die (dan niet helemaal) zijn afgerond. Een kijkje in het verhaal van toen, met niet gelijk alle ins en outs. Om het zo wel de spanning te bewaren.

Het verhaal begint niet gelijk erg spannend. Zoals ik al eerder schrijf, het bouwt langzaam op. Dat lijkt me een hele kunst als schrijfster om dat voor elkaar te krijgen. Er is een duidelijke verhaallijn met sterke flashbacks naar eerder. Je komt langzaam achter de identiteit van de moordenaar en dit neemt uiteindelijk een verrassende wending. Je krijgt als lezer stukje bij beetje steeds meer informatie, die je dan ook zelf aan het denken zet. Maar tot op het de laatste bladzijden kun je het als lezer net niet zelf achterhalen. Toch een verbazing. Zat het zo ?

Dit boek staat wat mij betreft hoog in de ranking. Ik heb er van genoten, ik heb met plezier gelezen en ben verrast door deze schrijfster. Ik ben opgelucht dat er na dit boek meerdere delen zijn en komen. Dit boek is een aanrader, absoluut. Ik kan niet anders zeggen.

Wat vonden jullie van dit boek ?